گویند مرا چو زاد مادر،
پستان به دهن گرفتن آموخت*
شبها بر گهواره من، بیدارنشست و خفتن آموخت*
دستم بگرفت و پا به پا برد، تاشیوه راه رفتن آموخت*
یک حرف و دو حرف بر زبانم،الفاظ نهاد و گفتن آموخت*
لبخند نهاد بر لب من، بر غنچه گلشکفتن آموخت*
چون هستی من ز هستی اوست،تا هستم و هست دارمش دوست*
شعرمرحوم ایرج میرزا بمناسبت
روزمادرومیلادحضرت
زهرا(س)تقدیم به همه مادران
خوب، مهربان وفداکار.